parmak uçların yalıyor başak tarlasını
gün batımlarında kızıla dek
eteğin fırfırlanıyor her adımda
sırtın yüzüme dönükken
gölgeleniyor hayal
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Önce parmakların sırtımdaki onlara ait boşlullaedaki yerini ezberleyecek ve sensizlikte kaskati kesilmis kaburgalar anlam bulacak
Sonra, sonra putlaşmış bir heykelden
renklenmeye baslayacagim
Ten rengine dondugumde cildimin olustugunu goreceksin
Sulamak isteyeceksin ki yine sensizlikten nefesim kesilmesin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta