parmak uçların yalıyor başak tarlasını
gün batımlarında kızıla dek
eteğin fırfırlanıyor her adımda
sırtın yüzüme dönükken
gölgeleniyor hayal
rüzgar kokunu taşıyor
aklıma sen estikçe
içimde boğuk bir ses
dur
gitme..
İsa Kaya
Kayıt Tarihi : 31.1.2020 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonra, sonra putlaşmış bir heykelden
renklenmeye baslayacagim
Ten rengine dondugumde cildimin olustugunu goreceksin
Sulamak isteyeceksin ki yine sensizlikten nefesim kesilmesin
TÜM YORUMLAR (1)