Başak 2 Şiiri - Yüksel Nimet Apel

-Bu ses de ne, kim var orda; ? Burası karanlık seni göremiyorum; elektirik mi kesildi?

-Sen öyle san! Sen de artık aramızdasın büyük ruhun karşısına çıkacaksın.
-Kimsin ne büyük ruhu, biri bana şaka mı yapıyor?

Tam o anda bir el dokundu kulağıma titrediğimi hissettim.

-Sensin değil mi cimcime seni? besbelli o idi,seni maskara ne kadar uzun zaman oldu biliyormusun vefasız.

-Öldünmü kaldınmı diye çok üzüldüm vallahi.
Birden ortalık aydınlandı kıkırdarken,
-Sen hele dünyadan haber ver neler oldu ben gelmeyeli
sanki bilmez gibi gene dalgasını geçiyordu benimle.

-Hiç sorma hem ne olacak eski hamam eski tas, anlatsam üzülürsün;

-Sen anlat gene de

-Köprülerin altından çok sular aktı, Trakyayı su bastı manzara aynı, yine, genç fidanlar kara toprağa girdi kunalı kuzular... Ha bu arada Buch Irakdan çıktı sözüm ona. Çıktı çıkmasına da, ortalığı yeterince karıştırdıkdan sonra...

-Sen keyfine bak keyfine, o şimdi bizim orda; her gece büyük ruhun karşısına çıkıp hesap veriyor...

-Hadi canım sen de o daha ölmedi, öyleleri kolay ölmez.;
neyse nerdeydin uzun zamandır?

-Sen uyu bakalım nine; havadislerin hiç iç açıcı değil, ben söyleyim öyleyse sıkı dur; ablama görücü gelmiş ama sevdiği varmış ablamın ağlayıp sızlanıp duruyormuş,
senin dünyadan haberin yok,
-Eee,
-Ne e,si varmam da varmam diyormuş sevmediğim adama..

Birden ortalık aydınlandı; bahçede ki kömürlüğe inmiştim ne de olsa bahar tam gelmemişti, biraz kömür taşıyayım yukarı derken elektirik kesildi;
-Sendin değil mi sen kapadın kömürlüğün ışığını,

-Alış ninem alış; orada fatura çok yüklü gelir aydınlanma hak getire neyle ışıklandıracaksın ortalığı?

Karşımda duran sevimli yaratığa özlemle baktım, şakalarını özlemişdim.
-Seni gidi cimcime seni...
Sonra aniden kayboldu yine bir saniye geçmedi geri geldi; ağzında bir şey yerken yüzünü buruştrarak,benim de dişlerim kamaşdı erik yiyordu...

-Ne yiyorsun?
-Eriik zaten annem çoğunu toplamış reçel yapmış; en üst dallarda bir kaç tane vardı orda ki bir kuşla paylaşdık. o da daha yeni geldi ondört yaşında var yok.
-Yakışıklı mı bari,
yine kıkırdadı
-Hı hı; sonra gelip sarıldı sımsıkı kucakladı beni, hem sevindim hem biraz da irkilmedim değil, ne de olsa o bir ruh,du...
-Nene nene ben aşık oldum

Birden uyanıverdim, yine rüya görmüşdüm, komodinin üzerinde bir kaç tane yeşil erik vardı; akşamdan şiir yazıp, açık bırakdığım defterime bir kalp resmi çizmişdi...
Özlemişim cimcimeyi...

Yüksel Nimet Apel

10/Eylül/2009/Bodrum