Sustuğumu gösterme bendime, tomurcuk tanesi olmadan derdime
Zaten yıkılmış yeterince, uçsuz sokaklar, bucaksız ırmaklar
Susamıştı deniz, gelmeni isterdi yıldırımla birlikte
Bir kıyamet koparacaktı, belliydi cüssesinden sesinden
Yalnızlığım, ah yalnızlığım, anlamayacak bizi kimse
Yıllar geçse de geçmeyecek yaralar bıraktılar derine
Geçer dediler, geçer gider, boğuşurduk gecelerce
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta