Baş tacı Şiiri - Barış Hayrettin Bilgiç

Sen şu yalan dünyanın bitmeyen ızdırabı,
Laf anlamaz gönlümün acı mihenk taşısın.
Kalbim bir kez adını yazmış baş sayfasına
Sen görünmez kalbimin karagözü kaşısın.
Sen acıkan kalbimin çorbasısın aşısın…

Sesin için yaşlansın ellerim ayaklarım
Senin için konuşsun hep susan dudaklarım
Senin için hayatı ben hiçe de sayarım
Aşkımın karşılığı yaşamın baş tacısın.
Sen göğe şahlanacak atımın kırbacısın…

İnsanlar bir gün doğar, bir gün elbet ölürler,
Gidenler gelmez derler, belki bir gün gelirler.
Bu dünyanın aşkına ne diye güvenirler,
Sen benim mezarıma baş olacak taşısın.
Sen bu büyük sevdanın gövdesine başısın…

Bende bahar başka bende yazlarda başka,
Nereden beni çektin sen bu çıkılmaz aşka,
Seni hiç görmeseydim ben kör olsaydım keşke,
Sen hayat merdivenimin çıkılmayan ucusun.
İmekleyen sevdamın minicik papucusun…

Sen gökyüzünde yıldız, erişilmez bir dağsın,
Sen biten üzümlerim sen gönlümdeki bağsın,
İstesem de seni ben bu kalbime sığmazsın
Sen benim hayatımın yeni gelmiş yazısın.
Sen aşığın sevgiliye nağme çalan sazısın.

Sen benim topraklarım sen çizilmiş haritam,
Sen benim ruh ikizim sen benim efkar sofram,
Sende yaşlanmak güzel senle başkadır ortam,
Sen bana yaz gelmeden erken gelmiş bir kışsın.
Sen başıma altın taç sen soframdaki aşsın…