ve gözlerin bir fırtına oluverir içimde,
yüreğim, hastalanacak diye korkmam,
hastadır zaten.
bir ilaçdır aradığım, bulamam,
kendimi ölü denizlerin kıyısına prangalasam bile,
içimdeki fırtınayı durduramam.
bakışların ve sen,
nasıl bir fırtınaydın öyle,
beni hiç üşütmüyordum,
hiç üzmüyor hiç ağlatmıyordun
sadece seviyordun.
belki, ben bir konuk sanatçıyım bu sinemada,
bir sahne sonra öldürecek beni, bu yönetmen,
ama sen baş rolsün korkma,
sen filmin sonuna kadar oynayacaksın.
ben seyredeceğim seni,
ölü denizimin kıyılarında prangalarımla oyalanacağım.
ve içimdeki fırtınaya bir isim koyacağım,
bak ne yazıyor ölü denizin sahilinde,
SON.........
Kayıt Tarihi : 4.4.2008 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!