Baş Öğretmenim Şiiri - Dinçer Dayı

ÖĞRETMENİM!

"Ben okuma bilmem ki'' demişti, "Oku, Yaradan Rabb'inin ismiyle oku!" diye seslenene..

Ve biz o okuma bilmeyenden kim olduğumuzu öğrendik. Ne için yaratıldığımızı, Rabb'imizi, İnsanlığımızı öğrendik.

"Sırrı" öğrendik!

"Silah yok!'' dediler. "Bulunur!'' dedi. ''Ordu yok!" dediler. "Kurulur" dedi.. Yıkılmış bir cihan imparatorluğunun küllerinden bir milli devlet çıkararak yorgun bir millete dizlerinin üzerinde yeniden doğrulmayı, yıkıldığı yerden kalkmayı öğetti.

Gâh cephede yaptı bunu gâh eline alıp beyaz tebeşiri, kara tahtanın başına geçerek.

Öğretmenler Günü vesilesiyle başta "insanlığın Baş Öğretmeni", kendisiyle kendisinin dışında başka hiç bir yaratılmışın kıyaslanamayacağı, olmasaydı olmayacağımız, iki cihanda övüncümüz, müjdecimiz, ölçümüz, kurtuluş vesilemiz, Resul-i Zişan Efendimiz, Hazret-i Muhammed Mustafa'yı (s.a.v) edeb-i hürmetle yadediyorum.

Daha sonra, Cumhuriyetimizin kurucusu, milletimizin Baş Öğretmeni Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü rahmet ve minnetle yadediyorum.

Ve beni bu güne getiren, bilmediklerimi öğreten, okutup adam eden, iş, meslek, makam, mevki sahibi eden tüm öğretmenlerimi anıyor, hürmetle ellerinden öpüyor, sayfamda bulunan, başta kıymetli dostlarım olmak üzere tüm öğretmen arkadaşlarımın Öğretmenler Günü'nü kutluyorum.

İyi ki varsınız Öğretmenim!