Gel diyorsun
bütün zincirlerini kır
yozlaşmış yargıları
eriten tutsaklıkları
bakışlarınla ışıt karanlıkları
ağız dolusu yıldız tükür
çözülsün yaşamın buz tutan yüreği
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Baş koyalım insanların gülüşlerine de, tanrılığa soyunmadan olmaz mı? Tanrının işini tanrıya bıraksak, biz insan olarak kendi işimize baksak olmaz mı?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta