Gel diyorsun
bütün zincirlerini kır
yozlaşmış yargıları
eriten tutsaklıkları
bakışlarınla ışıt karanlıkları
ağız dolusu yıldız tükür
çözülsün yaşamın buz tutan yüreği
bırakak çiçekli ellerini avuçlarıma
gömülsün çürümüşlükler yedi kat toprağa
gel diyorsun
kurtul altın kafesinden
çırılplak özgürlüğe bürün
savur saçlarını dalgalansın dünya
tanrı olalım yarınlarımıza
omuz verelim geceye gündüze
baş koyalım insanların gülüşlerine
Kayıt Tarihi : 7.3.2006 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)