İnsan hakkı diye diye,
Baş kaldırdı boşlar bize.
Özendik biz sosyeteye,
Taş kaldırdı taşlar bize.
Cahil idik unutuldu,
Üst köşede yer tutuldu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?