Baş Harfler de Aşk Şiiri - Mehmet Atik

Ben soluyorum çiçekler gibi,
Sen yine gülümsüyorsun iştahla
Sevmenin o acı tadı yok damağında
Ellerinde o acı, geçmişinde o hüzün…

Ellerin belki en çok acıyan yerindir,
Hani her şeye dokunan ama
Hiçbirine sahip olamayan ellerin…
Ya da en kızgın ateşlere sokulan ellerin.

Gün yinede her sabah güneşle başlar
Ellerimizde böyle olmalı, ne kadar yansa da
Her sabah güneş gibi yeniden doğmalı.
Bizde böyle olmalıyız, ne kadar tükensek de
Her sabah güneş gibi bütün ateşimizle
Yeniden doğmalıyız.

Üzülmemek elde olmuyor bazen.
Bir kuş gibi düşün mesela
Güle aşkını sunmaya giden bir bülbül gibi,
Solan bir gül gibi…

Mevsimler gelip geçiyor,
sen hala aynı sen misin?
Ben hala aynı ben miyim?
Hoşça kal İstanbul, hoşça kal sevdiğim.
Karşılıksız bir aşk can çekişir
Ve sen tanrıça ya can verirsin o aşka
Ya da o aşk ölür gider, ilk yazılan harfler gibi…