Baş Harfler Şiiri - Suna Doğanay

Gidişim, hep hüzünlü oluyor,
Şu yüz yıllık ağacın sokağına.
Acılı kollarına yağıyor gözlerim.
Bazı dalları kurumuş, bazıları kırık.
Ak yürekli yıldızlar vurmuş kalın oklarla.
Bilinmez, saklı gövdenin ekşi yüzüne.
Baş harfleri E ve A.
Somurtuk iki isim, yüreğinde sancılı belki de.

Geçici kuşlar serpişiyor,
Kendince gülüp, kendince ağlayan.
Dolaşıyor yedi gezegen.
Dallardan o kadar uzak,
O kadar kopuk.

Ölümün hüznünü taşıyor
Dört köşesinde anılar.
Dalgalara eşdeğer ninniler.
Denize söylenen E ve A şarkıları.
Süzülüp peşinden sürüklüyor derbeder.

Baksam, düşecek gece.
Erken açan güllerden.
Yıldız patları dökülecek ağlasam.
Yüreğim bölünecek halka halka.
Telaşlı gözlerinde iki kumrunun.
İki isim, iki harf…iki isim, iki harf..
Hüzün meyvelerinde dolaşıyor geçmişin.

Cılız dereler akıyor,
Silinmiş harflerin çırpındığı.
Akıldan çıkmayan kazılarda.
Duvar yazılarıyla eşdeğer.
Dökülüyor her biri dalından,
Salkım saçak.
E ve A’nın efsane anıları.
Kim bilir daha ne kadar yaşanacak…