**Baş Harfi O Şiiri - Güçlü Sönmez

Özlemle yanmış gönüller bir olmuş sonunda
Birbirine aç bedenler dayanılmaz bir çekimle yapışmışlar birbirlerine
Evin koridorunda, duvar köşesine sıkışmışlar
Sanki ilk öpüşme gibi
Ama deneyimin arttırdığı bir tatla
O güne kadar yaşanan en güzel öpüşme
Belki de birbiri için yaratılmış dudaklar kavuşunca hissedilen bir tat
Bir dokunuşla mekan bilinci kaybolurcasına kendinden geçen iki aşık
'Aile var'lık çok durum yaşadıktan sonra akşam saatlerinde
Ara sokaklardaki binaların otoparklarında
Sonunda odaya gitmeyi bile unutturacak bir kendinden gecmişlik içindeler
Ve bir şarkı geliyor bir yerden
Yavaş yavaş bilinç yerine geliyor ve şarkının sözleri bir anlam kazanmaya başlıyor
'Öpünce anlıyorum, ben seninle yaşıyorum, gün birden beri kaç kere yoruluyorum
Gidince anlıyorum, her şeyini özlüyorum, tenin benim gibi, kokunu içime istiyorum
Birden bire hayatının tümü oldun, gecelerine gün gibi doğdun, gidersen biri üzülür çok..'
Birbirlerine bakıyorlar
Gülen gözlerle çok derinlere
Ve artık şarkılar onları anlatıyor..

(İstanbul, Mart 2008)