Baş göz üstüne Şiiri - Ali Tipi

Bir bestegârım ben...
Bestelerimi herkes çalabilir.
Güftegârımda ben...
Ama kimse okuyamaz tek kelimesini.
Çünkü; seni anlatır lisanım,
Çünkü;sana özeldir telafuzlar,
Çünkü; seni yaşayamıyorumki yazayım.
Bendemisin , degilmisin bilemeden!
Bilmeden belkide bende yokken.
Ama içimden geldiği gibi karalarım
O bembeyaz sayfalara seni anlatamam.
Nereden başlasam bilemem bile.
Seni anlatmak benim harcım ama
Dile getirip izahatta bulunamam
Aciz kalırki sözler.
Zavallı olur zarafetin karşısında
Hiçlik mertebesidir tamda yeri.

Kimse görmeden , duymadan söylerim
Kıskançlıklarla saklarım.
Arzularla, dileklerle beslerim
Güneş degmeden, yağmur görmeden,
Hava bile yele geçmeden,
Kasırga sakinlemeden,
Tufan çekilmeden sessiz sedasız
Kulaklarda seni heba etmeden.
Seni, kendi düşüncem içinde
Seni, yürek sevgimle,
Seni, bir benimle yaşamaya,
Kimselere baktırmadan.
Duyurmadan kıskançlık denizi taşarcasina,
Alabildiğine tufana meydan okurken.
İstenmeyen çöl fırtınası gibi,
Her yanım toz toprak ile sevmek seni.

Senin tufanin başım üzre
Bendeki yerini düşünme
Hüsrana uğrarsın biliyorum
Ummadığın yerde bulacaksın
Benim ummanım derya'm olacaksın
Bu gidişle benim ecel ile
Bu gidisle benim azraille
Bu gidişle toprakla randevum olacaksin
O'da hoş ya gelen baş göz üstüne