Naçar kaldı lisanı sözüm makamı ünvana
Düçar oldu özüm gitti kudreti gümmana
Kanmaz gönlüme, doymaz gözüme
dağları değil, bir avuç toprağı aş edemedim
Dilzar ettim lisanı niyazım lokmanı sultana
Lisan oldu her azam zerreden ummana
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Ama neden bu baş edememezliklerimiz?Yineliyormum ki isyanım asla yaradana değil,biz eşrefi mahlukatlara.Akılımz izanımız nerede nerede duygular nerede insanlığa dair her şey? Bir çözebilsem ya...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta