Naçar kaldı lisanı sözüm makamı ünvana
Düçar oldu özüm gitti kudreti gümmana
Kanmaz gönlüme, doymaz gözüme
dağları değil, bir avuç toprağı aş edemedim
Dilzar ettim lisanı niyazım lokmanı sultana
Lisan oldu her azam zerreden ummana
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla