Baş Dönmesi Şiiri - Eymen Erdem Akça

Fecr-i kâzibler gibi ufkumu bulandırdın
Ey sefîh-i bîaman fikrimi bulandırdın

Mâvera yollarında seyr u sefer ederken
Dudağıma bal çalıp zihnimi sulandırdın

Giderdim huzûruna ol Kerîm-i Mennân'ın
Beni bir an içinde mâsivaya kandırdın

Nedir senden çektiğim yıkılası kör bela
Yollarımı ateşten diyâra dayandırdın

Kaçmak istesem senden etrafta dört dönersin
Günahlarla bu canı ateşlere yandırdın

Huzûr-u Kibriya'ya hangi yüzle varayım
Haram-zede günlerin bağrında uyandırdın

Sebeb-i sukútumsun ey bedbaht-ı bîçâre
Kurbiyyet-i Hakk hani, bu'diyyete bandırdın

Başım döner, bir hoşum, içimde fırtınalar
Ey dalâlet dellalı daha kimi kandırdın

Sûretin hak gözükür sîretin cehennemmiş
Bir amansız belaya ayartıp, dadandırdın

Adem meclislerine adım adım yürürüm
O boğucu havanla varlıktan usandırdın

Yeis, firkat ü hirkat bana yârân oldular
Yokluğun kollarını vasl-ı Dâim sandırdın

Ey zâlim-i bîîman bırak yakamı artık
Hacâlet içre yaktın, yaktın Hakkı andırdın

Tertemiz dergâhına hangi halle geleyim
Ey Meşhûr-u Müteal! Günaha boyandırdın

Bir âdi derbederim, benim yerim ne ola
Âdem-i ademîyim... hicrinle uslandırdın

Vaslın cennetler gülü, firkatin dayanılmaz
Kahr-ı emânın içre sarsıp akıllandırdın

Ey Şems-i Sermediyyet, ey Zât-ı Mukaddesim
Kurbun bu'd-u mutlakmış nasıl da dayandırdın