Baş Dönmesi Şiiri - Sibel Kaya 2

Başım dönüyor…
Alkol gibi bir şey
Dolanıyor kanımda.
Sarhoşluktan nefret ederim
Ama bu öylesi değil…
Başka bir kendinden geçiş,
Bir çeşit arınış sanki.

Yakamozlar vuruyor denize…
Onların içinde her şey
Rengarenk oyuncaklara dönüp
El sallıyor bize.
Gerçek hallerindekinden
Çok daha canayakın,
Baş köşesine kuruluveriyorlar
Masamızın.

Şehir aksediyor sulara.
Bize kendini sevdirmek için
Denizde yıkıyor kendini…
Allanıp pullanıp
Gün ışığında olmadığı kadar
Göz alıcı bir görünümde
Aklımızı başından alıyor acımasızca.

Daha iki saat önce
Gördüm gerçek yüzünü
Diyemiyoruz tabii.
Bozuk kaldırımları,
Çukura takılıp kırılan topuğumuzu
Soramıyoruz ona bu baş dönmesi içinde.
Sonuçta bu rüya gibi geceyi
Borçlu değil miyiz ona?
Bu kopup gidişi
Tüm aynılıklardan,
Özgürleşmemizi...?