Baş Belası Şiiri - Erdem Köroğlu

Vuruyordu gece olanca karanlığını
Kâinatın her köşesine.
Her yer karanlık.
Yüzüm, ellerim katran karası;
Bir senin yüreğin beyazdı.
Bir yüreğini karartamadı gece.
Ve yenik düştü güneşin kasvetine.
Gün de vurdu tüm haşmetini kâinata.
Her yer aydınlandı
Yüzüm, ellerim.
Veremedi fakat yüreğin kadarını.
Hırsından deliye döndü de
Kavurmaya başladı dünyayı
Buzullar eridi.
İşte o gün bugündür evlat
Kâinatın başına musallat oldu
Küresel ısınma belası…