Biz yine kendi kendimizle baş başayız..
Toplanmışız bir sofrada, göz gözeyiz, kaş kaşayız.
Karnımızda gurulduyor anamızın çocukları, göz yaşlarımızla yaş yaşayız.
Ne ölürüz, ne yaşarız, aynı leşin başındayız, paramparça, leş leşeyiz.
Hududumuz belli bizim, resmimiz hep aynı karamsar çizim.
Çizgimizi ne ne aşarız, ne taşarız,
İç içeyiz, dış dışayız.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
tebrik ederim ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta