Baş Başayız Şiiri - Bekir Dalkıç

Biz yine kendi kendimizle baş başayız..
Toplanmışız bir sofrada, göz gözeyiz, kaş kaşayız.
Karnımızda gurulduyor anamızın çocukları, göz yaşlarımızla yaş yaşayız.
Ne ölürüz, ne yaşarız, aynı leşin başındayız, paramparça, leş leşeyiz.
Hududumuz belli bizim, resmimiz hep aynı karamsar çizim.
Çizgimizi ne ne aşarız, ne taşarız,
İç içeyiz, dış dışayız.
Tutuşturulmuşuz çıra gibi cayır cayır, dağ bayır.
Saç saçayız, baş başayız.
Acımasız bir ormandayız, bağır çağır.
Pençe pençe, diş dişeyiz.
Tüketmedik henüz umudumızu.
Parasızız, aşsızız, işçiyiz, işsiziz.
Düşmüşüz deryamıza, düş düşeyiz.
Hasretiz sılamıza, sürgünüz, vurgunuz, aşığız.
Yılgınız, dargınız, yorgunuz, tek tabakta beş kaşığız.
Gıdım gıdım, aç açayız.
Darağacında bir kuşuz,
Serçeyiz, bülbülüz, baykuşuz, ürkmüşüz.
Can havliyle palazlanmış, ayağa kalkmışız.
Gelmişiz Taksim meydanına, yeniden uyanmışız direnişe.
Aynı döşekte döş döşeyiz.