Ben yalnızlığa alıştım,
Yalnızlık benim tek dostum.
Bir kuş kadar özgürüm,
Her zaman özgürdüm.
Çünkü her zaman yalnızdım.
Yalnızlık bana alıştı,
Ben yalnızlığın tek dostuyum.
Boş bir defterin,
Dopdolu sayfaları gibi yüzüm.
Hüzünlerim de yalnız, üzgünüm.
Karalanmış bir defterin,
Bomboş sayfaları gibi her günüm.
Ben her zaman böyleyim, üzgünüm.
9 Eylül 1998 Çarşamba 23:00 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 10.3.2011 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne güzel bir şiir sesin var! Tebrikler. Bunu şiirin tümüne yansıtsan şaheser olacaktır sanırım. :)
Sevgiler,
Rıdvan
Gülerek varmalıyız yarınlara...
Mutlu olmak varken, olmaz ki,
İçimizde durmadan kanayan yara!...
Kutluyor, başarılar diliyorum..tam puan....
TÜM YORUMLAR (5)