Bak uyudu kuşlar.
Sokaklar giyindi yalnızlığını.
Ay göğünden ayrıldı .
Yıldızlar bir bir söndü,gece doldu içime .
Öyle bir yanlızlıkki içimdeki,
Açılmaz bir düğüm gibi ayrılmaz benden.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta