Baş Başa Şiiri - Şehriban Koştı

Bak uyudu kuşlar.
Sokaklar giyindi yalnızlığını.
Ay göğünden ayrıldı .
Yıldızlar bir bir söndü,gece doldu içime .

Öyle bir yanlızlıkki içimdeki,
Açılmaz bir düğüm gibi ayrılmaz benden.
Bir adı var yalnızlığımın senden ırak.
Gök kubbelerden yakın bana .

Uluda ortadayım hiçbir yere sığmam .
Artık gölgem bile yabancı bana.
Sahi ben kimdim, nerdeydim?
Hangi yalnızlıkla tenhalarda baş başaydım? Bilmiyorum.