Tepkisi, sadece duyduğu andadır uyutulmuş insanın
Kendine dokunmadıkça bin yıl yaşayan yılandır başındaki, vurdumduymazın.
Egosu için doğayı yakar, geleceğine çelme takar
Baştakiler çalar, onlar buna alkış tutar
Uyanıklar yürütür, garibanlar uyanmasınlar diye onları hurafelerle uyutur.
Vampirler kader, kısmet, nasip diye razı ettirirler
Ganimetleri ellerinden alınmasın diye, her türlü tehtidlerle susturmasını iyi bilirler.
Spor adı altında oyunlar düzenlenir, "sözde" insanlar mutlu olsunlar diye
Masabaşı oyunlar oynanır, sporu paraya çevirsinler diye
Nasıl olsa balık hafizasıyız hepimiz
Birkaç zaman sonra geçmişe sünger çekip kabulleniriz.
Tahribat yaparız, yıkarız, yok ederiz
sonra da nasıl böyle oldu diye kafamıza vururuz
Bırakmadık dünyada hayvan, orman, su , toprak
Eser biraktık çocuklarımıza çöl, beton, demir yığınak
Geçmişlerini bilmiyor artık gençler
Saatlerce kalkmazlar telefon, atari oyunları kaşısında
Eskiden hep beraber oynanırdı temiz havada
Kırlarda, ormanlarda, cancana soba başında
Kalmıyor kimsede sevgi, saygı, birlikte yaşam
Teknoloji esir aldı bizi
Aynı evdeyiz, yanyanayız ama bibirlerimizde uzaklarda
Evde, okulda, otobüste, yolda
Elimizde telefonler, parmaklarımız tuşta
Çevremizde olup bitenleri görmüyoruz be usta
Metin sorar bileniniz var mı acaba!
Nereye gidiyor sonumuz bu yaşlı dünyamızda?
Metin Keleş
25.07.2014
Metin Keleş 2Kayıt Tarihi : 16.10.2017 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!