Naif bir sonbahar gecesi edasında sevmiştim seni...
Rüzgar kokunu getirirdi,yüksek dağların kekik ve nanesi karışırdı içine...
Hayat buğulu bir yalnızlık kadar acıtsada içimi varlığın bütün zamansızlıklara meydan okurdu...
Geceleri bilirsin halimi,uykusuzluk sen olur sel olurdu gözlerimde.
Anlardın fakat söylemezdin vurmazdın hiçbir eksikliğimi yüzüme...
Erkek ağlamaz derdiler hep ...
Oysa erkek severdi sevdiği için ağlar içi nasır tutmuş elleriyle Allah'a haykırır yalvarırdı,dua eder sevdiğini isterdi..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta