Bartu Han Şiirleri - Şair Bartu Han

gün bugün sanada banada pazar ben izinli miyim bilmiyorum ama geceden bu yana üç resim bir maç etkinliği birde çok düşünmedigim zamanda saatin kaç oldugu önemsiz sadece o an var oldugum. ardından bir kaç kişi ile vakit geçirdim..
bazen kısa süre birlikte yaşadığım kutsal varlık olan sayın valide.
sosyalleşmeyen, içine kapanmış beni görmesi ki bu onun fikri.
her insan fikirleri için yaşar tıpkı paça olması gereken mercimek çorbası trajedisi gibi .
bu fikirle pişer çorba yinede mutlak mantığımıdır o yüzden mercimek.
fikrimi başka bir üretici yada tüketici dün farklı ama şimdi şartı mercimek derse.

Aşk iki madde arasındaki enerji dolu yaşamımdır. o halde bende yazıyorum ama barty thinks kimdi?gerçekten varmıydı?neydi gerçek? aşk iki enerjinin tükenmişliği olabilirmiydi? okul hayatımda hiç fizik dersi dinlememiş öğrenci olmam.çocuklugumdan beri ilgimi çeken fizik yasaları sonrasında fiziğin kuantumu çok meraklısı olmam. aynı zamanda beni normal meraktan daha bi meraklı olmama yolaçtı”bu evren her şeyiyle bir meraktır.” uzatmadan öz konumuz olan “fizikte enerji dedikleri olay kısaca sistemin iş yapma kapasitesi olarak nitelenir.” aşkı tıpkı enerjiye benzetirim.. sevginin ölçülmüş bir üst değer hali olarak görürüm insana aşkı. ancak; enerjide zamanı gelince azalır ve sonrasında tükenir. enerji’nin bitmesi mi gerekiyordur? enerji bittiğinde takviye yapılmadıysa artık yoktur. ozaman sonsuz enerji mümkün mü? yada sonsuz enerji olmalımı? soruyu insana yöneltelim; aşk sonsuzmu? barty thinkse göre aşk sonu beklememektir. enerjiyi daima güçlendirmiştir insan her seferinde. aynı kalamaz elbette yoksa mıknatısların bile enerjileri zayıfladığında her iki kutup birbirini artık çekmemeye başlar “aşk basitleşir ve ardından yokoluş başlar” sonsuzluk var ise düşünüyorum o halde ben yokum..sahi yoksam niye vardım? şimdi vardım çünkü yok olmak için… yok olana gidiyor aşkımdaki gibi benliğim, o halde sonsuz değildim. aşkı ise bilincimde düşünebiliyor fakat ölüm geldiğinde böylesi bir bilinç olmayacağından artık hiç düşünmemiş oluyordum. yaşanılan her şey sanırım hayatın tüm varlığını haklı çıkarmak ve ondan zevk almak için bir nedene ihtiyacımın olmaması; sür ve yolculuğun tadını çıkar. tam olarak bu kadar.. insan en çok yaşadığı zaman pişmandır… aksine öldükten sonra bir tane bile canlı kalmamıştır yaşamda….

gün bugün sanada banada pazar ben izinli miyim bilmiyorum ama geceden bu yana üç resim bir maç etkinliği birde çok düşünmedigim zamanda saatin kaç oldugu önemsiz sadece o an var oldugum. ardından bir kaç kişi ile vakit geçirdim..
bazen kısa süre birlikte yaşadığım kutsal varlık olan sayın valide.
sosyalleşmeyen, içine kapanmış beni görmesi ki bu onun fikri.
her insan fikirleri için yaşar tıpkı paça olması gereken mercimek çorbası trajedisi gibi .
bu fikirle pişer çorba yinede mutlak mantığımıdır o yüzden mercimek.
fikrimi başka bir üretici yada tüketici dün farklı ama şimdi şartı mercimek derse.