Barmen Şiiri - Derviş İbrahim Karpuz

Hangi Cafe,
Yahut hangi garson ezberlemiştir çayı kaç şekerli içtiğimi?
Söyleyin aşık olayım.
Nargile dumanından dünyanın acılarını hangi tonda içime çekmeliyim?
Peki ya barmenin dahi ayık kalmaya çalıştığı bir ortamdan çıkıp alkol metreye üflediğim nefes için,
Kaç yüz yıl idama çarptırılmalıyım?
Tamam! Bir otobanın yol şeridin de düz yürümeye çalışarak acıdan içmediğimi kanıtlarım azraile.
Kanıtlarım kanıtlamasına da,
Bir tek ruhumu kandıramam ya.
Kaç promil acı saklı damarlarımda kim bilir.
Her defasında çift kişilik masa ayırtmak alışkanlıktan değil.
Ruhumun sönük kalmış yanını karşıma almaktan zevk aldığımdan da hiç değil.
Karşımda en şair yanımı ağırlamaktayım.
Olmazsa olmazıdır elbet.
O olmazsa, ben ayakta duramazken kim çevirecek taksiyi?
Ya acı bir tarife yazarsa taksimetre?
O olmadan kim ödeyecek yalpalayarak kalktığım masanın hesabını?
Ama bugün almadım kimseyi yanıma.
Bir bar taburesinin soğukluğunu unutana kadar içmenin hazzını yaşayıp, sarhoş olmadan kalkmayı planlıyorum.
Bu yüzden yaz içtim suyu. Az yedim kurşunu.
Barmen ! Hesap !
Hesap ver şimdi! 30 kalibrelik bir acının kaç litresi sarhoşluğuma tekabül eder şimdi?

Derviş İbrahim Karpuzoğlu