Muhayyel bir eserdir gözlerin,
Güzide ellerin, upuzun kirpiklerin,
İhtiraslı yaşama amildir sevgin,
Kin soğuran kalbin, aşka dair cesaretin…
Belki yalnızca bir hülyadır resmin,
Kaçmak gerek buralardan!
Kaybolmak; ardına, ardıllarına bakmadan…
Hatırlamamak üzere unutmak gerek,
Yazmamak üzere silmek.
Sıyrılmak lazım gelir rüyalardan!
Bir gün daha eksiliyor takvimlerden...
Eksiliyor eksilmesine ama götürüyor da.
Sevinçleri götürüyor, en tutkulu gecedeki,
Umutları götürüyor, insanları da.
Vakit geliyor neşe saçıyor yeryüzüne,
Ah, yine o gece!
O gece ah yine!
Bir anlam arayışıdır,
Sürüp giden saatlerce…
Tam ümidimi yitirirken
İnsan yargılar, dinlemez.
Hapseder zindanlarına, nefreti dinmez!
Bilmediği için yargılar,
Yargıladığı için ise asla bilemez...
Yazıyorum…
Yarım yaşamlara,
Acıma yaren olanlara,
İnkisarı hayal olan mükerrer yarınlara!
Yazıyorum…
Bu kasvetli geceye bir şarkı yazmalı!
Işıktan ırak evlere, rotasız gemilere,
Kendinden dâhi uzak kendiliklere
Tebessüm de olsa bir etki bırakmalı...
Bir şarkı ki, yalnızca seviyi anlatmalı!
Kimin nefesidir zihnimdeki saat?
Garabeti sesidir, ruhumda yankılanan
Ezeli bir nefer, ebedi bir nefrettir
Bana her vakit hiçliği anımsatan...
Yolumun ikiye ayrıldığı bir noktada,
Bir uğultu duyuyorum an be an!
Ruhumun derinliklerine intikal edip
Düşlerimden uyandıran bir uğultu,
Zaman ve mekan dinlemeyen bir zan…
Çaresi yok bunun görüyorum!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!