.bariz. Şiiri - Yıldıray Coşkun

biraz iz
biraz is
sürdüm

oturdum sonra
dünyanın kenarına
öyle
keyfekeder
öyle
alelade
öyle
bitkin bir serkeşlikle

bilmediniz
hiç
söylemedim
nereye yürür içimin yangınları
hangi ateş parçasına düşer izbelerde
ah
kırklara karışmış gençliğim

biraz daha

köklerinden çığlıklar duyarım
kurumanın ramağında kalmış ağacın
için için su taşırım son yaprağı için
kan ter içinde
taşırım
inatla
inançla
itinayla
o ki son yaprağını orman bellemiş
yaşamak zehrini dökerim toprağına

biraz sonra

istisnaları bozan kaideyim