bebekken melekler güldürdü yüzünü.
hangi anne ister ki büyünce
özünün kan bürüsün gözünü.
bahanesi özrü yok bunun
gayrı hangi oyuncak güldürebilir
savaşın çocuklarının hüznünü..
hangi söz silebilir
küçücük çizmelerindeki annenin kan izini
büyüklerine inat
düşmeye korkan portakal gibi gülüşünle
sen yinede sevgi de be çocuk...
öylesine en masum bakışınla
barışta ısrar et
büyünce silaha süngüye evrilmesin elindeki çubuk
Mahmut Nazik 15 09 2012 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 15.9.2022 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!