Barışmam Artık Şiiri - Cahit Konut

Kırk bir yıldır beni, sensiz bıraktın,
Gayrı gelsen bile barışmam artık.
Acılar çektirip, ruhumu yaktın,
Annacıma çıksan görüşmem artık.

Sevginin yoluna duvar örenler,
Gerçek sevenleri var mı görenler?
Sevdiğime pişman oldum erenler,
Aşk-meşk işlerine karışmam artık.

Ara-sıra umutları yokladım,
Sözlerini kulağımda sakladım.
En sonunda ben göçümü yükledim,
Bir daha menzile erişmem artık.

Doğuştan mı; nedir, şu bahtım kara,
Dillerim tutuldu, ciğerim yara.
Geçmem kapınızdan, etmem mudara,
Düşlerimde bile sarışmam artık.

Tamah eylemedim çok ile aza,
Çekseler sigaya, yapsalar eza.
Mahkeme etseler, verseler ceza,
Senin huzurunda duruşmam artık.

Yokluğa gömülmüş gönül aç gibi,
Sevdaya susamış boş bakraç gibi.
Başım sağlam değil, teke-koç gibi,
Kimsenin gücüyle kırışmam artık.

Boş laflara karnı tokudu gene,
Başıma çorabı dokudu gene.
Zalım bildiğini okudu gene,
Kimsenin işine karışmam artık.

N’oldu KARAC’OZAN; sana da noldu?
Güz gelmeden gülüm sarardı, soldu.
Dizlerim yükümü taşımaz oldu,
Tikenli yollarda yarışmam artık.

Annacıma: Karşıma
Tamah: Açgözlülük
Mudara: Tenezzül
19 Ekim 2019 GÖLBAŞI