Barışma Şiiri - Tamer Gülbek

teyzem omurgası kırık bir hayaldi
kirli sarı kanepede oturan
son günlerinde
cevapsız bir soru işaretiydi

ilk hamburgerimi getiren peygamber
ilk kıskançlığımı pansuman eden hemşire
uzun kıyafetler giyen kızılderiliydi
uzun upuzun saçlarıyla gülerdi gözleri

şimdi oturmuş aklımı temizliyorum
o karanlık geceyi anımsıyorum
bedeninin üstü iplik altı halat
dönüşümüzü acilin sapağından aşağı
bekleyişimizi kalabalıkla birlikte
arada bir bir çığlık yükselirken aralarından
o anlatılmaz ziyareti

uzun süredir morfinli olan aklımı
harekete geçiren kısa süreliğine
o morfinli gecesi o uzun gecesi

morgdaki saçsız mor-beyaz görüntüsü bile
daha az dokunaklıydı
son geceki zayıflığına giydirdiği
kenarları ince örgülü kızıl peruğundan

nedenler üretmiştik dört yıl boyunca içten içe
suçlayacak birilerini aramıştık
kendimiz dahil uzaktan güdümlü kül
uzun menzilli körük

kanserle barışılır sandık ziyaretlerle.