Barışır.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönüldaş!

İnsanlık muâmma yere gidiyor?
Umârım çarpışan diller barışır;
Nefis kavgasında cânlar yitiyor?
Benlikler susarsa hâllar barışır..

Kuru bir dâvâdır nefis yarışı,
Öyle bozuluyor dünya barışı,
İnsan unutmasa o son varışı,
Ayrı düşen onca yollar barışır..

İmtihân yeridir değil mi dünyâ?
Uyansan kalır mı elinde hülyâ?
Aşktır en efsûni tek o sır simya,
Hangi kalbe girse eller barışır..

Ömür sermâyesi boşa gitmesin,
Nefsinin peşinde n'olur yitmesin,
İyilik, güzellik eğer bitmesin,
Küslüğün kurbânı yıllar barışır..

Nefis terbiyesi olmayan hamdır,
Kardeşi kardeşe bile yamyamdır,
Kim benliği yense inan adamdır,
Birbirini vurmaz kullar barışır..

Hacı Bektaş Veli, Pir Sultân Abdâl,
Mevlâna, Yunus'la Pir Yesevi kal,
Vahdet'i bağlamam semâh için çal,
Bakarsın dikenle güller barışır..

Adem'im bu cemde herkese yer var,
Mekân dar değil de gönüllerdir dar,
Mahlûkat habire yansıtmakta Yâr,
Ummân nedir bilse göller barışır...