Barışın ve Özgürlüğün Kadını

Barışın ve Özgürlüğün Kadını

Gökyüzü
bana sonsuzdan gelen bir armağan
güneşin ateşler içinde gönderdiği,
bulutları geçerken maviye boyanan..

çılgın bir nehir gibi akıyor
çam ağaçlarındaki yeşillik
toprağın sesiydi, rüzgarların uğultusu
alnımın terinden damlayan..

bir kuş yavrusu yuvasından ayrılıyor
bir dal kırıldı koptuğu yerden
fıstığından çıktı bir çam filizi
eylül bir dalın ucunda saramış geliyor...

eylül
ömrümün bir baharını da bitirdi
oysa gün doğarken mayıs sabahında
defne tohumu ektim kazdığım topraklara

sen
barışın ve özgürlüğün kadınısın
akşam serinliğinde melisanın kokusunda dolaşan...

M. Zeki Gezici

25. Ağustos. 2014 saat 16.05