Barışın Çocukları Şiiri - Rabia Barış 2

BARIŞIN ÇOCUKLARI

Değmesin sinenize namahremin okları,
Dünyayı siz kurtarın barışın çocukları.

Bu güzel cennet yurdu emanet etti atan,
Gül kokulu çocuklar size emanet vatan.

Mazlumların yoluna kursalar da tuzağı,
Sizler asacaksınız yükseklere bayrağı.

Bu vatan toprağını çiğnetmeyin ellere,
Vurunuz gönlünüzü sevdalı gönüllere.

Barışın çocukları sizsiniz umudumuz,
Düşmesin yâd eline ebediyen yurdumuz.

Vermeyin kimselere bu güzel toprakları,
Vatana sahip çıkın barışın çocukları.

Aman ha vazgeçmeyin can kokulu vatandan,
Vatana hayır gelmez toprağını satandan.

Bayrağımız kutsaldır bir o kadar da güzel,
Toprak size anadır biline ebet ezel.

Vatan senin olursa yaşayacaksın özgür,
Dalgalan al bayrağım güneşin rüzgârın hür.

Yâd ellere yar etme sümbül kokan yurdunu,
Çıksa da kargaşalar kaybetme umudunu.

Sen ki Oğuz boyusun ünlü Türk’sün âlemde,
Nam almış Türk soyusun işlenirsin kalemde.

Sancağı yükseklerde tutarsan olacaksın,
Bayrağın gölgesinde kendini bulacaksın.

Takılıp kalma çocuk şu geçici sancıya,
Çiğnetme güzel yurdu yedi kat yabancıya.

Ağlamasın analar akmasın gözyaşımız,
Tanıyın ceddinizi hep dik olsun başımız.

Türkler dünya yüzüne dağılmış arı gibi,
Esarette olanlar ağlaşır zarı gibi.

Siz ki barış götürün dünya ülkelerine,
Uzatın elinizi tüm kardeş Türklerine.

Savaşı kınıyoruz haramzade çokları,
Huzuru siz sağlayın barışın çocukları.
Rabia BARIŞ