Barışın Adaletinde Şiiri - Aydın Zeyfeoğlu

Kalbim de çınlıyor çığlıklar
Vicdanınızda duyulmuyor mu?
Son moda silahlarla vurulan çocuklar.

Solumuyor mu burnunuz
Paraya bürünen nefret kokularını?
Duymuyor mu kulaklarınız
Korkudan titreyen yavruların yakarışını?
Gözlerinizde mi görmüyor
Daha lüks yaşayacak
Birkaç efendinin
Kıyım kıyım kıydıkları canları?

Ben muhammedim.
Ben aliyim.
Ben musayım.
Ben isayım.
Ben insanım.
Ben barışım
Yoktur barıştan başka savaşım.

Atmasana be…
Petrol kokan kurşunlarını.
Kana gülen petrol hevesli ellerinle
Dokunma!
Kirletme el değmemiş bakir topraklarımızı.

Dokunmayın ateşimize.
Biliyoruz
Derdinizin söndürmek olmadığını
Bizi alet etmeyin insan nefretinize.

Sönmüş közümüzü kudurtmayın.
Ha bire odun atıp
İnsanı insana kırdırtmayın.

Yoksa o gün elbet gelecek
Düzeniniz tam da
Zafer naraları attığınız anda
Kırılacak
Bozulacak
Bozguna uğrayacak.
Ve siz efendiler
Barışın adaletinde
Tökezleyeceksiniz.
İşte o zaman kendi çığlığınızda
Tükeneceksiniz…