Barışıksan Kendinle Şiiri - Mustafa Benkli

Kendiyle barış; derin
Bir gönül meselesi,
Hayatı baht etmenin
Bir mesaj risâlesi...

Bilmem; insan, ne diye?
Bu risâleden kopar,
Dediğim olsun diye
İşi nizâya sokar! ...

Sen söyle, O dinlesin,
Desin; seni dinletsin! ...
Yükselmez ise sesin;
İnan! Kazanan sensin! ...

Biliyor musun? Ey yâr!
Sen ne güzel insansın! ...
Nefesle gönlün hüşyâr,
Gönlün; senin nefesin...

Sen; kendiyle barışık,
Veliyle veresesin,
Meleklere karışık
Sen sihrî bir neşvesin! ...