Esti ayrılık rüzgarı,
yine gönlünden.
Gidiyorsun buralardan,
hiç düşünmeden.
Sen gidince ne yaparım,
yalnız başıma?
Adamıştım hayatımı,
ben aşkımıza.
Bir anlamı yok mu sence,
bu büyük aşkın;
birlikte yaşanan mutlu yılların?
Nankör olamazsın sen,vefasız asla!
O halde sen niçin düştün yollara?
Kolay mı sanıyorsun sen,
ardından bakmak;
maziyi silerek,hemen unutmak?
Kalpsiz değilim ben,vefasız asla!
O halde sen niçin düştün yollara?
Gitme,ne olur buralardan,
gel,konuşalım.
Bana küsmüş olsan bile,
gel,barışalım!
Kayıt Tarihi : 19.3.2010 20:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/19/barisalim-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!