Barışa Kıyam Şiiri - Haşem Baygümüş

Bana ülkemden bir şeyler anlat anne,
Toprağının kokusunu,
Baharının yeşilliğini,
Beyaz güllerinden
Bulutlarla kucaklaşan uçurtmalarından biraz.
Sürgün hayallerimi
Azat eyleyen sabahlarından biraz da.
Kan kokan toprağından bahsetme,
Barut kokan dağlarını unut gitsin
Belki biter unutursak..
Düşlerimin loş gecelerine
Damlayan rengini,
Ve acı sözcüklerden kalan şiir ahengini.
Bir de çocukluğuma dokun,
Ben barışa kıyam eden hüzün güncesiyim
Dağlara vurdum asırlık sızılarımı
Savruldum Ceylanlar gibi,
Yıkımlardan geldim
Yıkım getirdim gözlerinize
Uğurlu sabahlarımdan.

Bana ülkemden bir şeyler anlat anne,
Yangın nasıl suya dokunursa
Sen de öyle dokun yüreğime.
Deniz gibi büyük
Deniz gibi hırçın masallardan bahset
Maviye hasret ufuklarıma.
Şu kırgın gecede
Kurşun sesleri dinsin anne,
Şu loş ışıklarda
kesilsin öksüz çocuk ağlayışları.
Sinemde artarak yayılan
Şu sancı nihayet bulsun.
Vakit geç,
Vakit karanlık olabildiğince,
Ben barışa kıyam eden hüzün güncesiyim
Bende saklıdır yüreği yanmış bütün anneler
Bende yakılıp gözyaşına savrulur
Bütün ağıtlar,
Bende ağlar kundaktaki bebek,
Bende ölür
Yeni günü görmeden kelebek.
Bende batar umut yüklü son sandal
Bende düşer toprağa gül
Bende vurulur hayali için bülbül.
Şimdi şarkılarda
Matem melodileri yükselir
Bahar kaybolur bahçemde
Çöllere vurdum ömrümü
Ben çöl yangınıyım
Her gün bir önceki günden
Daha kor alevler derlerim sinemde
Ne vakit barışırsa insanlık kendisiyle
O vakit dinerim
Bir gül olur açarım
Avuçlarında savaşın çocuklarının
Renk salarım gülistanlara
Beyaz…
Hep beyaz…
Hep beyaz…
Beyazlar içinde barış adlı bir çınar
Görürüm, işitirim, seyrederim
Ama dokunamam
Hala uzak, hala ulaşılmaz
Beni uyandırma,
Ve ülkemden
bir şeyler anlatmaya devam et anne…