Barışa Çağırır Bizi Şiiri - Ozan Bindebir

Bir yanında aslan, bir yanda ceylan
Duruşun; barışa çağırır bizi.
Sevgi muhabbetle gönülde olan
Yarışın; barışa çağırır bizi.

Barış güvercini, dostluk elisin
Gönüllerde coşan sevgi selisin,
Hoşgörü âşığı Bektaş Veli’sin…
Görüşün; barışa çağırır bizi.

Göğüs gerdin yağan kar’a, doluya
Horasan’dan geldin Anadolu’ya.
Elini uzatıp cemde doluya,
Verişin; barışa çağırır bizi.

Bülbül şakır gibi gonca güllere,
Seninle can geldi yanmış küllere.
Kılıç kullanmadan tüm gönüllere,
Girişin; barışa çağırır bizi.

Kıymet verip müspet ilim, irfana
Vatana, millete, bir de lisana…
“Kâbe’m” diye secde kılıp insana,
Varışın; barışa çağırır bizi.

Yolundayım hiçbir zaman bezmeden,
Yüksel bir hiç imiş seni sezmeden…
Ezilsen de yine asla ezmeden,
Barışın; barışa çağırır bizi.

21.04.2002