Ellerimiz kelepçeli
gözlerimiz kilitlenmiş bekliyoruz
toprak sessizliğe gömülecek mi yine
boyunları bükük yaşlılar
zorbalar gelecek diyorlar
Dinledim içimizde biriken
ekilmemiş topraklar kadar
uzun terk edilmişiliği.
Nereye konsun ki göçmen kuşlar
yeşersin başaklar diye
nasıl yoğrulursa hamur
nasıl bölüşülürse ekmek
nasıl geceden açarsa çiçek
vakti gelmedi mi daha.
Bunları düşündüm boyuna
yıkadım yüzümü gökyüzüyle
ses verdim duyulsun diye
zorbalar gelemez artık buraya.
Siz bakmayın yaşlılara
hiç bir yasak küllendiremez
bir çocuğun kalbinde yeşeren çiçeği.
Kayıt Tarihi : 17.6.2023 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!