Yeryüzünde renk renk açan çiçekler, otlar, çeşit çeşit börü börtü böcekler, hayvanlar, dağ taşlar, akan sular kendi başlarına, bir düzenin etrafında yaşıyor. Bir ömre bedel zaman aralığında sıkışan insan, aldığı hırslarla yerinde duramadı, bu varlıkların yaşamalarına, kendi çıkarları elverdiği müddetçe katlandı.İnsan, dün bugün dünyamızda çok vahşi yönüyle, diri diri çoluk çocuğu, canlılık topluluklarını katlederek adı duyulmamış yaratık adını da aldı. Mevcut her şeyin hayat sürmesine izin veren dünyamız, bir denge üzerinde dönmektedir.Barışa giden yolda bu denkliği; sevilip sevilmeyi bile kendi canlılık topluluklarında, egoist çerçeveye aldılar.Gökmen Y.Erdem
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Evet Gökmen bey 'adı konulmamış yaratık 'adsız,kimliksiz yaratık...
kutluyorum çalışmanızı puanımla.
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta