Ayrılık ne zor şey
Nerede olduğunu bilememek ne yaptığını bilmemek çok zor aga
Acaba şuan kiminle ne konuşuyor diye düşünmek akıl karı değil
Sesini duyamıyorsun sarılamıyorsun ulan en kötüsü de gözlerinin içine bakamıyorsun
Özlüyorsun söyleyemiyorsun ölüyorsun onun uğruna ama gel diyemiyorsun
Ulan önünden geçip gidiyor nasılsın bile diyemiyorsun be
Ben seni kendimden çok severken bırakıp gittin
Beni sensiz bırakıp ölümlere ittin
Söyle sevdiğim beni o şerefsiz için mi terk ettin
Yoksa sen beni hiç mi sevmedin
İleride mutlu olacağıma inanmıyorum dedin
7 sene sonramı kendine geldin
Seni çok özledim sevgilim o gülen gözlerine bakmayı gülüşünün bana kattığı huzuru özledim
sensizken hiç mutlu değilim sanki ölüm döşeğine düşmüşüm düşmüşümde ölemiyo gibi hissediyorum
sanki nefesimi en derine çekmişimde çekmişimde geri veremiyomuş gibi hissediyorum seni her şeyden çok özledim be sevgili sensizken kalbim karanlığa gömüldü güneş doğmuyor be sevgili
sen gittikten sonra umutlarım ümitlerimde gitti benden mutluluğum gülüşlerimde terk etti kısacası bende var olan her şey senin gidişini takip ederek yapayalnız bıraktılar beni hergece resimlerinle konuşuyorum biliyomusun sevgili her farklı resmine baktığımda sözlerim tükeniyor tükendikçe sözlerim suskunluğa dönüyor suskunluğum ise göz yaşlarıma dönüşüyor ben hala seni çok seviyorum sevgilim ve biliyormusun hergün pencereye çıkarsın diye heycanla pencerene bakıyorum seni görme umuduyla ben hergün heycanla dışarı çıkıyorum sensizken hiç bişeyden keyif alamıyorum artık sevgilim ve tek temmenim bana gelen sen olmayacaksan eğer ölüm herkesten önce gelsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!