Çocukca hayallerim vardı benim,turkuaz rengi gözyaşlarımla akıttığım içime.
Bir uçurtmanın omzunda,dünyanızı alıp götürmek içimdeki o adı konmamış,tazecik duygulara
Ellerim gibi tenim gibi...
Yaşımca değil,tüm koca adamların yaşı kadar sevgi yaşamak,küçük,telli arabamla ve beyaz noktalı,kahverengi bağcıklı ayakkabılarımla...
Korkunun en dayanılmaz anında,hayatla ölüm arasındaki o derin ve farklı yansımayı görüp,hayrete düşüp kaçarken kapaklanıp yere ve kanarkan ellerim,büyüyor gibiydim sanki ...
Büyüdükçe rengi solan düşlerimdi.
Yaşamaya Mecburum
Ölüme Mahkûm
Ağlamaya tutkun bir tebessümle suskun
Çığlık ve sukût gibi tezat ve yorgun
Her gidiş bir dönüşe ve her son yeni bir doğuşa vurgun
Dilimde ıslanırken ağıtlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!