Köşe başında bir bıçak artığı
Devran döndü akşam çağladı
Sana inat saatlerin ardı suspus
Duvarların ardı yara
Gel gör ki bu akşam sana
Yazdığım şiirleri yakacakken
Kasımpaşa da yıllar önce bir kız vardı
Saçlarının rengini söylemem
Saçlarını görmek haramdı
Kasımpaşa da yıllar önce bir kız vardı
Gözlerinin rengini söylemem
Bu oda da masanın üstünde iki bardak var
Biri benim biri senin
Tozlu solgun anlamsız
Hala bıraktığın yerde eserin
Hani olmazya belki gelirsin
Belki ellerin değer evin her köşesine
Çamlıca eteklerinde bir kız
Kasımpaşa sularında bir kadın
Ömrüme giren bütün kadınlar hepsi bu
Birini saklamak için söyledim
Birini saklayamadım da söyledim
sana söyleyemediklerimin arasında bir şey var
henüz demediğim hiç kimselere söylemediğim
sana söyleyemediklerimin arasında bir şey var
biraz dağınık biraz anlamsız birazda tozlu
sana söyleyemediklerimin arasında bir şey var
bütün söylediklerimin içerisinden seç ve al
Gidiyor İstanbul gidiyor
O ey sevgili
O en sevgili
Ardına bile bakmadan
Son tetiği çekmeden gidiyor
Sapladı bıçağı sineme
En yakın arkadaşını gördüm bügün
En yakınını
Öyle ki sen gibi bir şey
Yanlışlıkla sordum seni
Hayır yalan bilerek isteyerek
Gerisi zor
O kadar uzaksın ki
Yani o kadar
Bu uzaklığı anlatacak kelime yok
O kadar uzaksın ki
Uzatsam elimi tutacağım ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!