Barış ver amca Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Umudum önümde ışık tutarken
Bana bomba değil, çiçek ver amca
Niye savaşayım barış dururken
Bana mermi değil, şeker ver amca

Kalem tutan elim tetik basamaz
Güçsüzdür kollarım silah alamaz
Söndürürsen beni güneş doğamaz
Bana kavga değil, kitap ver amca

Oyun bahçesinde koşup oynarken
Gülen yüzlerimde güller açarken
Sabahlarımızda ışık beklerken
Bana savaş değil, barış ver amca

Kanlar resim yapmaz boya isterim
Tetiğe basamam kalem beklerim
Ağlamak yerine gülmek dilerim
Bana zulüm değil, sevgi ver amca

Geceleri ağlar, sızlar dururum
Uçaklar gelmesin derken uyurum
Sabahları kalkar korku solurum
Bana korku değil, oyun ver amca

Bir lokma ekmeği suya banarken
Marazlı anama deva ararken
Yoksulluk yarama tuzu basarken
Bana kurak değil, yağmur ver amca

Tezgahlar kurulur halkın üstünde
Ben oyun, onlarsa silah derdinde
Top, tüfek, bombalar pazar keyfinde
Bana pazar değil, parkı ver amca
Bana savaş değil, barış ver amca