Barış Ve Aşk Gelgitleri Şiiri - Dinmez Er

kabullendim artık mağlubiyeti
hayattır bu maçın tek galibi bilinsin
her öyküde bir gerçek gömüsü vardır
yaşamın sırları bir bilinmezde saklıdır

yanında olsaydım kollarımı sarardım boynuna
çalı bülbüllerinin atışmalı söyleşilerini dinler
ezberimdeki türküleri söylerdik coşkuyla barış adına
oturmuşda neler düşünüyorum akşamüstü birbaşıma?

sesime ses veren yok, canıma can verecek nem kaldı
an be an soluyor ufuk çizgisinde bakır telli ışıklar
sonbahar sisleri çöküyor kentin üstüne akşamla beraber
ışığı sonsuz mücevherse aşk, barış yolunu aydınlatsaydı

nedir, kentte karartma mı var, geceler niye böyle zindan?
bir kibrit çaksam, isli gaz lambasını, mumları yaksam
bu kentte seni bulamazsam eğer mapuslarda çürürüm
bekliyorum, karanlıklara egemen olacak diyerek aydınlıkları
aydınlıklar yırtamazsa karanlıkları ben yaşamaz ölürüm

aklıma bin türlü şeyin gelmesi bundan
düşler yumağı kahır çilelerinden daha zengin olmalı
zincire vurulmuş uçamıyor beyaz barış güvercinleri
kelepçe vurulmuş geveze, isyancı saksağanlara
şahinler, kartallar, yarasalar barış gönüllüleri olmalı
parçalamalı kelepçelerini, emperyalizmin zincirlerini kırmalı

bir davetsiz misafir gelip oturmuş usuma; fotoğraf
dudakların kıyısında kalan sevgi yüklü ince bir gülüş
öpülmemiş, o bal dudaklarda aşk çiçeği yedi renkten açmış
şarkılar dökülecekmiş sanki her an o, latif ağızdan

istemiyorum çalmasın ' veda busesini cümle sazlar
baksam gözlerine dağılacak gözlerindeki kara bulutlar
hüzünlendiriyor beni taş plaklarda çalan şarkılar
elleri ellerime değmemiş bu kentteki o sevgiliyi arıyorum

ve öfkeleniyorum kendime, ' şiirler yazacağın yerde
ressam olup aşkın resmini yapsaydın ya ', diyorum
kışlar yerine bahar dallarını koysaydın tuvaline
nergis, sümbül kokuları taşsaydı natürmort tablolardan
demet demet, köşe, bucak, çiçeklerle dolsaydı sokaklar
barış güvercinleri uçursaydık beyaz beyaz, mavi gökyüzüne
kavgalar, savaşlar olmasaydı, korkular yaşamasaydık
uçurtmalar uçursaydık, dev harflerle BARIŞ yazsaydık.
olmadı, olmadı umutlarımız bir başka bahara kaldı. YAZIK!