Barış Vardı Barış İçinde Şiiri - Hayri Sarı

Gün batımına karşı kumsalda büyüyordu
Uzun boylu,uzun saçlı,güzel yüzlü çocuk.
Karadeniz’in hırçın uğultusuyla demleniyordu
Gitarın ezgisi, kemençenin kıyıcığında.
Amasra’nın hırçın dalgası,
Ereğli'nin çilek sepeti,
Şarkı şarkı tütüyordu Türkiye ufuklarında.
Tutmuştu halkının nabzını o yiğit ses.
Barış vardı Barış içinde sanki
“Sen gülünce güller açar…”diyordu.
Cem Karaca’yı kucaklaştırıyordu
Ardında umut öksüzü bıraktıklarıyla:
“Ne olur ıslak ıslak bakma öyle? ”
Akarsu doğallığıyla akıp gidiyordu
Suyu azalmış denizlere.
Çomak sokmak isterken feleğin tekerine,
Dindi Bodrum coşkusunda
Amasra’nın hırçın dalgası.
Yaşamın baharında
Bu kaçıncı yıldız kayması?
Oto yollar boyanırken kana
Islak ıslak bakıyor bir ana.
Kucağında-oğlu yerine-kedisi…
Amasra’da,kumsalda, gitar sesi
Barış dalgalarıyla kardeşti.
Bodrum’da kavşakta,gitar sesi.
Ünsüzlerin ünlü sesiydi.

Barış vardı Barış içinde.
Yarış vardı yarış içinde.
Denizler isterse kurumaz,akar su.
Bulut olur,göklere çıkar su.
(06.07.2007)