Kaç gündür dilimde bir Çanakkale türküsü
Sende bir savaş gördün Boğaziçi köprüsü
Ölüme kucak açtık temmuzun on beşinde
Bir destan daha yazdık sabahın güneşinde
Gökyüzünü sarmıştı şühedanın sesleri
Vatana göz dikenin kesildi nefesleri
Asırlardır esaret görmemiş bu millete
Esaret düşünenler düşmüştür bir zillete
Yıldızlar saf tutmuştu secdeye kapanmıştı
Bu millet istiklale bu denli inanmıştı
Ölmek vardı bu yolda geriye dönermiyiz
Bizler güneşiz ay'ız biranda sönermiyiz
Dünyanın umuduyuz bu böyle bilinecek
Türke kefen biçenler tarihten silinecek
Gençliğin emanete sahip çıkmış tır atam
Sen rahat uyu emin ellerde artık vatan
Korkma diye başlıyor istiklal de marşımız
Dik kaldı dik kalacak eğilmedi başımız
Mesele ağaç değil diyenler şimdi nerde
Allahım sen düşürme bu vatanı namerde
Ayırmadık kimseyi türkü kürdü çerkezi
Kucakladık aşk ile bu vatanda herkesi
Yetmiş altı milyonun aldığı nefes birdir
Nefes almayan varsa oda bizden değildir
Ecdadımız ne için feda oldu bu yurda
Hangimiz de bir çiçek solmadı bu uğurda
Elli yedinci alay düşünmedi dönmeyi
Kim istemez ki vatan bayrak için ölmeyi
Kardeş gibi yaşarken alevisi sünnisi
Bugün yarın bitecek bu bölücü ninnisi
Biz gönülden bağlıyız Muhammede aliye
İnanan bizden değil yezid denen deliye
Kayıt Tarihi : 30.7.2016 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!